Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 997
Points : 2974
Φήμη : 0
Ημερομηνία εγγραφής : 14/09/2012
 | Θέμα: Ποιο είναι το μέλλον του πλανήτη. Ε.Ε, ο Νο.2 ύποπτος εμπρησμού της Παγκόσμιας Οικονομίας  Τετ Ιαν 16 2013, 13:19 | |
|  Τετάρτη, 16 Ιανουαρίου 2013 Ποιο είναι το μέλλον του πλανήτη. Άρχισαν οι προετοιμασίες για την πολεμική περιπέτεια Γράφει ο Δευκαλίων
Έχουμε μέχρι τώρα αναφέρει ένα σενάριο αντιμετώπισης της κρίσης που περιλαμβάνει πολεμική εμπλοκή μείζονος κλίμακας των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή. Και εξετάζουμε την θέση των υπολοίπων οικονομικών δυνάμεων που διαμορφώνουν σήμερα την παγκόσμια οικονομική πραγματικότητα. Ως τέτοιες δυνάμεις θεωρούμε την Κίνα και την Ε.Ε. τις οποίες χαρακτηρίσαμε πιθανούς «εμπρηστές» της παγκόσμιας οικονομίας, λόγω ακριβώς των πολιτικών που επέλεξαν και συνεχίζουν να εφαρμόζουν οι ηγεσίες τους.
Συγκεκριμένα:
· Η μεν ηγεσία της μετά-κομμουνιστικής Κίνας άργησε να αντιληφθεί την σημασίας και να εφαρμόσει πολιτικές τόνωσης της εσωτερικής εγχώριας κινέζικης κατανάλωσης. Αποτέλεσμα είναι να κινδυνεύει σήμερα η εξαγωγική δραστηριότητα της μεταποιητικής κύρια κινέζικης βιομηχανίας, αφού μειώνεται η λιανική κατανάλωση στις χώρες της Δύσης εξ αιτίας των προγραμμάτων λιτότητας που εφαρμόζονται σε αυτές τις χώρες. Εφ’ όσον η ανάπτυξη της Κίνας πέσει από τους φρενήρεις ρυθμούς του 8%-9% στα επίπεδα του 6%, τότε είναι οφθαλμοφανές ότι η ηγεσίας της μετά-κομμουνιστικής Κίνας θα εξαναγκασθεί να απεμπολήσει τα γεωπολιτικά οράματα της συμφωνίας της Σαγκάης και να συναινέσει σε μία κατάληψη και υφαρπαγή από τις ΗΠΑ των πετρελαιοπηγών του Περσικού Κόλπου. Με αυτό τον τρόπο θα αποκτήσει η κινέζικη βιομηχανία φθηνό καύσιμο και οι ΗΠΑ την δυνατότητα αποπληρωμής του τεράστιου αμερικάνικου χρέους που έχουν χρηματοδοτήσει τα προηγούμενα χρόνια οι κινέζικες τράπεζες.
· Η δε ηγεσία της ΕΕ, αφού πρώτα επέτρεψε να δημιουργηθεί μία τεράστια φούσκα δανεισμού στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου όταν ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση λόγω της κατάρρευσης της αγοράς στεγαστικής πίστης στις ΗΠΑ, δεν φρόντισε να μην γίνει κάτι αντίστοιχο και στην ΕΕ. Αντίθετα παρακολουθούσε σχεδόν αμέτοχη, μέσω των ανεπαρκών μνημονιακών πολιτικών, τις φούσκες του Νότου να σκάνε η μία μετά την άλλη. Η ηγεσία της ΕΕ ήταν φανερό ότι επεδίωκε με τις μνημονιακές πολιτικές να προκαλεί νομισματική αποσταθεροποίηση προκειμένου να φθηναίνει το ακριβό ευρώ και να πριμοδοτούνται οι ευρωπαϊκές εξαγωγές, ενώ ταυτόχρονα επιτύγχανε την μεταφορά πλούτου μέσω της διαφοράς των επιτοκίων αλλά της ιδιωτικοποίησης σε εξευτελιστικές τιμές του νότιου κρατικού πλούτου στον βορρά. Αντικειμενικά η ηγεσία της ΕΕ δεν υιοθετούσε πολιτικές που αντιμετώπιζαν την κρίση, αλλά πολιτικές που καθιστούσαν τον βορρά οικονομικά ισχυρότερο. Σήμερα οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου, η μία μετά την άλλη πληττόμενες από μία πρωτόγνωρη ύφεση, γονατίζουν και απειλούνται με κοινωνικές εκρήξεις πρωτόγνωρου μεγέθους. Η προοπτική πολεμικής περιπέτειας και μείωσης της τιμής των καυσίμων θα ήταν για αυτές τις χώρες μία εξαναγκαστικά καλή λύση αφού θα διοχετεύσει σημαντικό μέρος της ανεργίας στην πολεμική βιομηχανία και στα μισθοφορικά στρατεύματα.
Βλέπουμε λοιπόν ότι... και η ηγεσία της μετά-κομμουνιστικής Κίνας, αλλά και της οικονομικής πραγματικότητας των νοτίων ευρωπαϊκών χωρών θεωρεί την πολεμική περιπέτεια μεγάλης κλίμακας τουλάχιστον ευπρόσδεκτη.
Ίσως κάποια παρόμοια ανάλυση των δεδομένων κάνουν:
- Ο Kyle Bass, γκουρού του γνωστού και τρομερού από την χρεοκοπία της επενδυτικής τράπεζας Bear Sterns αμερικάνικου Hedge Fund, Hayman Capital Management που δήλωσε μόλις εχθές 15 Ιανουαρίου 2013 ότι «Όλο αυτό θα τελειώσει με πόλεμο».
- Και η ηγεσία της Κεντρικής Γερμανικής Τράπεζας, της περιβόητης Bundesbank, που πάλι εχθές 15 Ιανουαρίου 2013 ανακοίνωσε την πρόθεση της να επαναφέρει στην Γερμανία τον Γερμανικό Χρυσό, περίπου 3.400 τόνους συνολικής αξίας περίπου 150 δις ευρώ που φυλάσσεται κύρια από τις Κεντρικές Τράπεζες των ΗΠΑ (FED) και της Μ. Βρετανίας (BoE).
Αύριο θα παρουσιασθεί η θέση της Ρωσίας και της Βόρειο-βιομηχανικής Ευρώπης. Μέχρι τώρα όμως και από τις δημόσιες απόψεις αλλά και από επίσημα πραγματικά γεγονότα προκύπτει ένα συμπέρασμα: Άρχισαν οι προετοιμασίες για την πολεμική περιπέτεια. Ποιο είναι το μέλλον του πλανήτη. Ε.Ε, ο Νο.2 ύποπτος εμπρησμού της Παγκόσμιας Οικονομίας 
Σχετικά ήσυχα σήμερα τα πράγματα. Άρα μπορούμε να συνεχίσουμε την αναφορά μας στην διεθνή οικονομία και την εξέλιξη της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Σήμερα σειρά έχει η Ε.Ε και το ευρωπαϊκό νόμισμα το ευρώ.
Οι περισσότερες από τις Ευρωπαϊκές χώρες που ήδη άνηκαν στο ΝΑΤΟ και είχαν ιδρύσει την ΕΟΚ αποδέχθηκαν τελικά την άποψη του Προέδρου της Γαλλίας François Mitterrand και των καγκελαρίων της Γερμανίας Helmut Schmidt και Helmut Kohl. Η συγκεκριμένη πολιτική άποψη είχε ως κύριο άξονα της πολιτικής τους την νομισματική και πολιτική ενοποίηση της ΕΟΚ. Για να προχωρήσει η νομισματική και πολιτική ενοποίηση της ΕΟΚ οι χώρες που αποδέχθηκαν να αφήσουν τον δικό τους νόμισμα και να υιοθετήσουν το ευρώ ήταν υποχρεωμένες να εφαρμόσουν την συνθήκη του Μάαστριχτ. Ουσιαστική εξαίρεση ευρωπαϊκής χώρας που αρνήθηκε να ενταχθεί στην νομισματική ενοποίηση ήταν η Μ.Βρετανία. Πόσο προφητική αποδείχθηκε η τότε Πρωθυπουργός της Μ.Βρετανίας Λαίδη Margaret Thatcher όταν δήλωνε «Αυτοί σε δέκα χρόνια θα έχουν διαλυθεί»
Τι ήταν η περιβόητη λοιπόν συνθήκη του Μάαστριχτ. Μία ιδιαίτερα αυστηρή δημοσιονομική συμφωνία την οποία οι χώρες που θα συμμετείχαν στο ευρώ ήταν υποχρεωμένες να την εφαρμόζουν απαρέγκλιτα. Έλλειμμα μικρότερο του 3% του ΑΕΠ και Χρέος μικρότερο του 60% ΑΕΠ ήταν οι κυριότεροι όροι. Τα χρόνια που ακολούθησαν της ανακοίνωσης της συμφωνίας του Μάαστριχτ και πριν την ένταξη των χωρών στο ευρώ το γνωστό μεταβατικό στάδιο έγιναν θεωρητικά όλες εκείνες οι δημοσιονομικής προσπάθειες από κάθε χώρα για να εφαρμοσθούν οι όροι της συνθήκης του Μάαστριχτ. Για το θέμα του ελλείμματος δεν υπήρξαν σημαντικές εξαιρέσεις όπως έγινε για τον άπιαστο στόχο του χρέους. ...
Ήταν πολύ σημαντικό για τους σχεδιαστές της ευρωπαϊκής νομισματικής και πολιτικής ενοποίησης η πιστή με θρησκευτική ευλάβεια τήρηση του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας του Μάαστριχτ. Πίσω από το ευρώ δεν υπήρχε ενιαίο ευρωπαϊκό σύνταγμα, ενιαίο ευρωπαϊκό υπουργείο οικονομικών, ενιαίος ευρωπαϊκός προϋπολογισμός, κοινές ευρωπαϊκές ένοπλες δυνάμεις. Δεν υπήρχε τίποτε άλλο εκτός από το κοινά αποδεκτό σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας του Μάαστριχτ.
Δίνουμε μεγάλη σημασία στην συμφωνία του Μάαστριχτ γιατί έγκειται και το κυρίαρχο πρόβλημα του ευρώ. Οι γέω-πολιτικές και γέω-οικονομικές εξελίξεις των επόμενων ετών είχαν ένα αποτέλεσμα. Η Ευρώπη έχασε το προβάδισμα γέω-πολιτικό και γέω-οικονομικό προβάδισμα. Οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ινδία και η Ρωσία ξεπέρασαν κατά πολύ την ΕΕ στον οικονομικό, βιομηχανικό, τεχνολογικό και στρατιωτικό τομέα.
Άρα μία ένωση πού έπασχε από την ίδρυση της διότι ήταν μία ένωση πλουσίων βιομηχανικών και φτωχών γεωργικών κρατών έχανε και το πλεονέκτημα του ανταγωνισμού. Όσο η παγκόσμια οικονομική φούσκα μεγάλωνε δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. Οι φτωχοί νότιοι ευρωπαίοι δανείζονταν από τον πλούσιο Βορρά και όπως και οι φτωχοί αμερικάνοι και αγόραζαν σπίτια και καταναλωτικά αγαθά. Όταν έσκασε η φούσκα του real estate στις ΗΠΑ ήταν περίπου βέβαιο ότι θα έρχονταν και η σειρά των φτωχών νότιο-ευρωπαίων. Το οικονομικό πρόβλημα ήταν προ των πυλών. Η οικονομική κρίση απλά επισημοποίησε αυτό το πρόβλημα.
Η Βόρεια βιομηχανική Ευρώπη πέρα και μακριά από κάθε πνεύμα ευρωπαϊκής αλληλεγγύης αφού πρώτα εκμεταλλεύθηκε την ανάγκη των φτωχών νότιο-ευρωπαϊων για καταναλωτικά αγαθά μόλις ξέσπασε η οικονομική κρίση είδε μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία για επέκταση και νέα κέρδη. Θα δάνειζε τους φτωχούς νότιο-ευρωπαίους για να ξεπληρώσουν τα χρέη τους προς τις βόρειο-ευρωπαϊκές τράπεζες. Με αυτό τον τρόπο η Βόρεια βιομηχανική Ευρώπη θα εξασφάλιζε πολλά κέρδη από την νομισματική αναταραχή, από την διαφορά των επιτοκίων κλπ.
Για ακόμα μία φορά οι Ευρωπαίοι λειτούργησαν όπως οι πρόγονοι τους αποικιοκράτες. Μπροστά σε μία παγκόσμια οικονομική κρίση που απειλεί τα θεμέλια του ανθρώπινου πολιτισμού επέλεξαν την αναζωπύρωση της κρίσης μέσω του φτωχού ευρωπαϊκού νότου προκειμένου να κερδίσουν ακόμα περισσότερα αντί της κοινής δράσης για να αντιμετωπισθεί η κρίση.
Όμως αυτά τα λάθη είναι ασυγχώρητα. Όταν οι οικονομικές πολιτικές και στρατιωτικές υπέρ-δυνάμεις κάθονται σε ένα τραπέζι για να βρουν λύση στην παγκόσμια οικονομική κρίση οι Ευρωπαίοι ουσιαστικά απουσιάζουν η αρνούνται να λύσουν τουλάχιστον το ευρωπαϊκό πρόβλημα. Πιέζουν αφόρητα τους λαούς του ευρωπαϊκού νότου δημιουργώντας έτσι μία εστία που αν κάποια στιγμή εκτιναχθεί θα δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στην παγκόσμια οικονομία. Κυριακή, 20 Ιανουαρίου 2013Ο Αυτοφωράκιας...  Γράφει ο Δευκαλίων Στα προηγούμενα άρθρα του Δευκαλίωνα επιχειρήθηκε και εν πολλοίς επιτεύχθηκε η αναφορά στις περισσότερες από τις γεωπολιτικές και γεωοικονομικές παραμέτρους που καθορίζουν και θα καθορίσουν την στάση των υπερδυνάμεων.
Είναι σε όλους κατανοητό ότι η εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης θα επηρεασθεί κατά πολύ από αυτήν ακριβώς την στάση των υπερδυνάμεων. Το τελικό συμπέρασμα της στήλης ήταν ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν προχωρήσει σε μία νέα συμφωνία τύπου Γιάλτας προκειμένου να δρομολογηθούν οι νέες εξελίξεις που θα αντιμετωπίσουν δραστικά την παγκόσμια οικονομική κρίση.
Ως αποτελεσματική αντιμετώπιση της κρίσης, η στήλη θεωρεί την δραματική μείωση της τιμής του πετρελαίου και εν γένει των υδρογονανθράκων. Δραματική μείωση που μπορεί να συμβεί μόνο με εξαφάνιση ενός εκ των δύο βασικών μεσαζόντων. Ο ένας μεσάζων είναι οι γνωστές και μη εξαιρετέες εταιρείες πετρελαίου, οι «επτά αδελφές». Ο άλλος, οι αραβικές βασιλικές οικογένειες του Περσικού κόλπου. Όλοι καταλαβαίνουν ποιος είναι ο αδύνατος κρίκος που θα πληρώσει το τίμημα της οικονομικής κρίσης.
Οι στρατιωτικές δυνάμεις της Δύσης θα αναλάβουν την «βρώμικη» δουλειά. Όμως πριν χρειάζεται η έγκριση του Προέδρου Putin για να μην έχουμε παγκόσμια ανάφλεξη και πυρηνικό ολοκαύτωμα. Γι’ αυτό η στήλη μίλησε για νέα Γιάλτα. Όσο για τις υπόλοιπες υπερδυνάμεις (Κίνα και ΕΕ) η στήλη τις χαρακτήρισε «εμπρηστές» της παγκόσμιας οικονομίας.
Ο βαρύς αυτός χαρακτηρισμός οφείλεται στην διαπίστωση της στήλης με περιεχόμενο την οικονομική θέση και προοπτική αυτών των παγκόσμιων οικονομικών οντοτήτων. Με τις πολιτικές που ακολούθησαν τα προηγούμενα χρόνια οι ηγεσίες της μετά-κομμουνιστικής Κίνας και της ΕΕ έχουν υποθηκεύσει το μέλλον και έχουν μετατραπεί στις κατ’ εξοχήν αρνητικές παραμέτρους και παράγοντες ανισορροπίας της παγκόσμιας οικονομίας. Μοιραία λοιπόν οι ηγεσίες της Κίνας και της ΕΕ θα συρθούν τελικά πίσω από τις επιλογές των ΗΠΑ. Οι μεγαλοστομίες και ο...
μεγαλοϊδεατισμός των ηγεσιών της Κίνας και της Γερμανίας θα συντριβούν. Εδώ θα είμαστε και θα τα συζητάμε…
Μοιραία όμως η ενασχόληση της στήλης με τα παγκόσμια ζητήματα δεν άφησε χώρο και χρόνο για τα εσωτερικά ζητήματα. Και με τι να ασχοληθεί κανείς; Με την εκχώρηση της Εθνικής Κυριαρχίας που ψηφίσθηκε από τους βουλευτές της συγκυβέρνησης την προηγούμενη εβδομάδα ή με τα όσα συνέβησαν κατά την συζήτηση στην Βουλή με θέμα την σύσταση προανακριτικής επιτροπής που θα εξετάσει τις ποινικές ευθύνες για το σκάνδαλο Lagarde;
Η προσπάθεια προστασίας των κ.κ. Γιώργου Παπανδρέου και Ε. Βενιζέλου από τον Πρωθυπουργό κ. Α. Σαμαρά, κατά την διάρκεια της συζήτησης και της ψηφοφορίας για την σύσταση προανακριτικής επιτροπής, ήταν κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανής. Η στήλη έχει καταγγείλει εδώ και πολύ καιρό την απόλυτη συμπόρευση και ταύτιση των κ.κ. Γιώργου Παπανδρέου, Ε. Βενιζέλου και Α. Σαμαρά. Για την στήλη δεν υπήρχε εδώ και καιρό καμία αμφιβολία.
Είναι και οι τρεις μνημονιακοί και ακραιφνείς εκπρόσωποι του εγχώριου και κυριάρχου πολιτικό-οικονομικού συστήματος που κατέστρεψε την χώρα. Σήμερα ο κ. Α. Σαμαράς προστάτεψε τους κ.κ. Γιώργο Παπανδρέου και Ε. Βενιζέλο, αύριο να είστε σίγουροι θα συμβεί το αντίθετο. Ο μοναδικός που θα αντιμετωπίσει μία περιπέτεια είναι ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου.
Τα παλαιότερα χρόνια όταν η νομοθεσία για την λειτουργία των νυκτερινών κέντρων ήταν ιδιαίτερα αυστηρή και η αστυνομία έκανε αλλεπάλληλους ελέγχους, οι πραγματικοί ιδιοκτήτες των νυκτερινών κέντρων έχριζαν αγορανομικούς υπεύθυνους κάποιους απόκληρους της κοινωνίας. Αυτοί οι αγορανομικοί υπεύθυνοι και ταυτόχρονα απόκληροι της κοινωνίας ήταν υπεύθυνοι απέναντι στο νόμο. Άρα ήταν έτοιμοι να αποδεχτούν την οποιαδήποτε δικαστική περιπέτεια για ένα μεροκάματο.
Έτσι όταν οι αστυνομικοί έλεγχοι έβγαζαν πρόβλημα και γίνονταν συλλήψεις και παραπομπές στο αυτόφωρο την δικαστική περιπέτεια και ότι αυτή συνεπάγονταν την αντιμετώπιζε ο απόκληρος της κοινωνίας που είχε οριστεί από το πραγματικό ιδιοκτήτη ως αγορανομικός υπεύθυνος. Για αυτό άλλωστε πληρώνονταν. Για την αντιμετώπιση της δικαστικής περιπέτειας του αυτόφωρου. Στην νύχτα τον αποκαλούσαν «Ο Αυτοφωράκιας»!stoxasmos-politikh | |
|
Φόρουμ 
